Een moeilijke dag maar ook zo mooi: precies zoals Henk was en wat hij wilde.

Henk overleed op 1 december 2015 na en ziekbed van 2 jaar. Hij was een man van weinig woorden en hij hield niet van allerlei gedoe. Toen Henk ziek werd zei hij dan ook: “Ik heb domme pech en nu wil ik mijn eigen crematie zelf regelen”.

Wij dachten dat Henk niet heel veel wilde maar het bleek dat hij heel veel wensen had. Toen Henk op bed kwam te liggen zei hij: “Er moet nou iemand komen die de crematie regelt”. Wij vroegen hem wie dat moest zijn, en hij zei dat Uitvaartzorg van Stad tot Wad gebeld moest worden.

En zo kwam Ebel Kremer op een avond die ons het beste paste. Zo zaten wij die avond samen om dingen door te spreken en waar je geen benul van hebt wat er allemaal geregeld moet worden. Zo wilde mijn vader een mat zwarte kist waar de kleinkinderen met krijt op konden kleuren en een Harley motor met zijspan waar hij op vervoerd kon worden. En je houdt het niet voor mogelijk wat er allemaal kan.

De kist was snel klaar zodat Henk hem zelf ook nog kon zien. Wel op een foto maar hij heeft hem goedgekeurd. En de foto voor de rouwkaart heeft Henk zelf uitgekozen en is uiteindelijk een prachtige kaart geworden: precies zoals Henk was.

Ook kon Ebel een spreekster regelen (Signy Blokhuis). Net als Ebel kwam zij op een avond die ons het beste paste. Die avond hebben aan het bed van Henk samen herinneringen over het leven van Henk opgehaald. Vervolgens heeft Signy het levensverhaal van Henk uitgewerkt en aan ons voorgelezen. Dat was erg mooi maar ook heel moeilijk. Toen het verhaal helemaal klaar was vroeg ik aan mijn vader: “Wil je het ook nog lezen?” “Nee” zei hij “ik heb het zelf beleefd”. Zo was Henk: niet teveel gedoe…

Uiteindelijk is het allemaal heel snel gegaan en overleed Henk op 1 december 2015. Nadat de familie was gekomen hebben we Ebel gebeld en hij heeft ons in alles goed begeleid. Samen met Monique, die Henk heel netjes heeft verzorgd. Wij als familie konden er gewoon bij aanwezig zijn en het was heel mooi om dat stukje ook mee te mogen maken.

Op de dag van de crematie kwam Henk zijn grootste wens uit om op een Harley zijspan vervoerd te worden. Eerst naar de kerk waar muziek en foto’s te horen en te zien waren, wat erg goed was. Ebel had hiervoor Peter Beereboom ingeschakeld. Daarna weer naar het dorpshuis om van daaruit naar het crematorium in Groningen te rijden, samen met zijn motorvrienden. De chauffeur van de Harley zijspan was erg netjes en op de achtergrond; wij als familie hebben helemaal niks van hem gemerkt.

Uiteindelijk was het een moeilijke dag maar ook zo mooi.. zoals Henk was …

Er werd met heel veel respect omgegaan met de wensen van Henk en van ons als familie.

Het is zoals het is,
het wordt nooit meer zoals het was.

Kruisweg,
namens de familie Korhorn: Esther Werkman