Het was een mooie en intense samenwerking waarbij veel mogelijk was en alles bespreekbaar was.

Op 6 december 2010 staat onze wereld heel even stil. Het is een mooie bijzonder koude en gladde ochtend als mijn moeder na een lange strijd tegen kanker overlijdt.

Na een jarenlange strijd vol ups and downs kregen we in oktober 2010 het slechte bericht dat er geen behandeling meer mogelijk was. Na veel gesprekken over laatste wensen werd het tijd om nu serieus over haar uitvaart na te denken. Mam was nu nog in staat zelf een flinke vinger in de pap te hebben en dat wilde ze ook. Ze had al besloten dat ze geen afscheid in een crematorium wilde, geen aulasfeertje. Dus werd het een afscheid in de kroeg, daar waar wij 2 jaar geleden ons trouwfeest hadden en waar we enkele maanden daarvoor nog een prachtige familiedag hadden gevierd. En zo waren er nog meer specifieke wensen. Korte tijd voor haar overlijden wilde ze ook dat Ebel Kremer gebeld werd en langskwam, ze wilde zeker weten dat juist hij haar uitvaart zou begeleiden en dat hij op de hoogte was van haar bijzondere wensen. Ze kende Ebel via haar werk en zoals mijn moeder hem kwalificeerde was het een 'laiverd'. Zo gezegd zo gedaan, Ebel kwam voor haar overlijden langs en nam het een en ander door met mijn moeder. Al gedurende de laatste weken van haar leven werden de voorbereidingen getroffen voor haar afscheid. Zo had mijn moeder zeer specifieke wensen over haar kist, dit moest een 'mooie en leuke' kist worden. Na wat speurwerk op internet vonden we de kartonnen kist die wij zelf voor haar konden maken zoals zij hem wilde. Ebel regelde deze kist en haalde hem persoonlijk op uit Flevoland zodat wij aan de slag konden met het schilderen en versieren van de kist.
Op 6 december, een spekgladde en ijskoude ochtend, overlijdt onze moeder en binnen mum van tijd stond Ebel voor onze deur. Terwijl hij hier toch een flink stuk voor moest rijden. Samen met Ebel hebben wij die dag de puntjes op de i gezet. Het ontwerpen van de rouwkaart ging in nauw overleg met Martha. In die dagen hebben we veelvuldig contact gehad om alles naar mijn moeders wensen voor te bereiden. Het was een mooie en intense samenwerking waarbij veel mogelijk was en alles bespreekbaar was. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een afscheid die mijn moeder waardig was. Geen rouwkaart met een randje, maar eentje met kleur en verbondenheid. Geen standaard houten kist, maar een knalblauwe kartonnen kist met onze handen, onze verbondenheid. Geen aula, maar een kroeg. Geen bloemen maar een knaloranje kika-varken voor donaties. Zomaar wat dingen die mijn moeders afscheid uniek hebben gemaakt en waar wij heel veel hebben gehad aan de steun en adviezen. Zonder de hulp en steun van Uitvaartzorg van Stad tot Wad hadden wij mijn moeders afscheid nooit zo uniek en bijzonder kunnen maken en daarvoor zijn wij hen nog steeds zeer dankbaar.

Ulrum / Middelstum, Anneke en Vincent